เรื่องย่อ เต่าน้อยอองคำหรือนางอุทธะลา (ในค่าวฮ่ำ)

 

เรื่องย่อ เต่าน้อยอองคำหรือนางอุทธะลา (ในค่าวฮ่ำ)

แต่งโดยแม่คำหน้อย กวงคำ บ้านแม่แม๊ะ ตำบลแม่นะ อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่

 

          ที่เมืองพาราณสี มีเศรษฐีคนหนึ่ง มีเมียหลวงชื่ออุจุจิตา เมียน้อยชื่อมิสารี  เมียหลวงมีลูกสาวชื่อ อุทธะลา เมียน้อยมีลูกชื่อ สามา นางมิสารีเมียน้อยเป็นผีพราย ชอบกินของดิบ มีนิสัยไม่ดี ชั่วร้าย คิดฆ่าเมียหลวงตลอดมา

 

วันหนึ่งนางออกอุบาย ชวนผัวไปหาปลาที่หนองน้ำ เศรษฐีพายเรือไป ให้อุจุจิตาเมียหลวงนั่งหัวเรือ ให้นางมิสารีนั่งท้ายเรือ เมื่อทอดแหได้ ก็แบ่งปลาให้เมียทั้งสองใส่ข้องเท่าๆ กัน

 

นางมิสารี พอผัวเผลอก็ลักกินปลาดิบๆ ในข้องจนหมด แล้วทำมารยาบอกผัวว่าปวดบั้นเอว ขอเปลี่ยนที่นั่งกับเมียหลวง  เศรษฐีก็บอกอุจุจิตาเมียหลวงมานั่งท้ายเรือ นางก็ลุกไป แต่ลืมข้องไว้ นางมิสารีรีบสับเปลี่ยนข้องทันที

 

ก่อนกลับบ้าน เศรษฐีขอดูปลาในข้องเมียทั้งสองคน  ปรากฎว่าข้องเมียหลวงไม่มีปลา นางมิสารีเมียน้อยจึงใส่ร้ายว่า นางอุจุจิตาเป็นผีพรายยักษ์ ลักกินปลาจนหมอ เศรษฐีก็โกรธ ประกอบคำยุยงของเมียน้อย จึงเอาไม้พายฟาดคอนางอุจุจิตา จนตกจากเรือเสียชีวิต แล้วเศรษฐีกับเมียน้อยรีบกลับเรือน

 

นางอุทธะลา ไม่เห็นแม่กลับบ้านก็ถามพ่อ  เศรษฐีตอบว่านางอุจุจิตาคบชู้ หนีไปกับชายอื่น นางอุทธะราไม่เชื่อ ออกติดตามหาแม่ ไปร้องไห้คร่ำครวญอยู่ริมหนองน้ำทุกวัน

 

กล่าวถึงนางอุชุจิตา เมื่อถูกฆ่าตาย ก็ไปเกิดเป็นเต่าน้อยอองคำ (เต่าน้อยกระดองสีทองคำ) อยู่ที่หนองสาละ ชดใช้เวรกรรมของตน วันหนึ่งนางได้ยินเสียงลูกมาร้องไห้คร่ำครวญ ก็ว่ายมาหาลูก เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง และกำชับไม่ให้นางอุทธะลาบอกใคร ว่าแม่มาเกิดเป็นเต่าน้อยอองคำ นางอุทธะลาก็เอาอาหารมาให้แม่เต่าทุกวัน แม่เต่าก็สอนให้นางหมั่นทำความดี ก่อนนอนให้กราบไหว้พระคุณพ่อพระคุณแม่อย่าได้ขาด

 

นางมิสารีสังเกตเห็นนางอุทธะลาออกจากบ้านทุกวัน จึงให้สาวใช้สะกดรอยตาม สาวใช้จึงกลับมาเล่าว่าเห็นนางอุทธะลา เอาข้าวไปเลี้ยงเต่าที่หนองสาละ นางจึงไปแอบดู ได้ยินนางอุทธะลาเรียกเต่าว่าแม่ จึงรู้ได้ทันทีว่านางอุจุจิตาตายแล้วไปเกิดเป็นเต่านางรีบวางแผนการร้าย แสร้งทำว่าเจ็บป่วย บอกเศรษฐีว่าอยากกินแกงเต่า เศรษฐีจึงให้คนใช้ไปจับเต่ามาแกงให้เมียน้อยกินให้ได้

 

ส่วนนางอุทธะลา กลัวแม่ถูกจับ จึงรีบไปบอกให้แม่หนีไป คนใช้เศรษฐีจึงจับเต่าไม่ได้ นางมิสารีจึง ให้จับนางอุทธะลามัดมาไว้ริมหนองและเฆี่ยนตี นางร้องร่ำไห้ด้วยความเจ็บปวด  เต่าน้อยอองคำจึงรีบออกมาหาลูก ให้นางมิสารีจับตัวไป

 

เมื่อถึงบ้าน นางมิสารีสั่งให้นางอุทธะลาก่อไฟ ต้มน้ำร้อน และเอาเต่าลงจุ่ม นางอุทธะลาไม่ยอมทำก็ถูกทุบตี แม่เต่าสงสารลูก ก็บอกลูกให้ทำตามคำสั่งเมียน้อย และสั่งเสียว่า ถ้าแม่ตายแล้ว ให้เอากระดูกไปฝังไว้ที่ทางเข้าออกประตูเมืองพาราณสี

 

เมื่อนางเต่าสิ้นใจ นางมิสารีกินเนื้อแล้วก็เอากระดูกทิ้ง มีหมาดำนิลตัวหนึ่ง คาบกระดูกมามอบให้นางอุทธะลา นางก็เอากระดูกเต่า ฝังไว้ที่ประตูเมือง

 

ต่อมา ที่ฝังกระดูกนั้น ก็เกิดต้นศรีมหาโพธิ์ขึ้น เป็นต้นศรีมหาโพธิ์ที่สวยงามมาก พระญา พรหมทัตเจ้าเมืองสาวัตถี อยากได้ต้นศรีมหาโพธิ์ไปปลูกไว้ในวัง จึงให้ทหารช่วยกันขุด แต่ขุดไม่ได้  พระญาเจ้าจึงประกาศให้ชาวเมืองว่า ใครขุดได้ จะมอบเพชรนิลจินดาให้ หากเป็นผู้หญิง ก็จะแต่งตั้งให้เป็นพระมเหสี

 

นางมิสารี จึงให้นางสามาไปขุด ก็ขุดไม่ได้ พระญาพรหมทัตถามทหารว่า เหลือใครที่ยังไม่ได้ขุด ทหารทูลว่า เหลือนางอุทธะลาคนเดียว พระญาพรหมทัตจึงขอให้นางอุทธะลาช่วย นางอุทธะลา จึงพนมมือ ตั้งจิตอธิษฐาน ขอให้แม่ช่วย จบคำธิษฐาน นางก็เอาสองมือ ขุดเอาต้นศรีมหาโพธิ์ขึ้นมาได้ พระญาพรหมทัต จึงรับนางอุทธะลาไปเป็นมเหสี

 

นางมิสารีเจ็บใจมาก หาทางกำจัดนางอุทธะลา จึงวางแผนให้สาวใช้ไปบอกนางอุทธะลาว่า เศรษฐี ผู้เป็นพ่อป่วยให้รีบมาเยี่ยม นางอุทธะลาทูลลาพระญาพรหมทัตผู้สามีแล้ว ก็ออกจาเมืองสาวัตถีไปยังเมืองพาราณสีบ้านพ่อของตน 

 

เมื่อถึงบ้าน เศรษฐีกับนางมิสารีจับนางอุทธะลามัดไว้ ถอดเครื่องต้นเครื่องทรงมเหสีออกหมด เอาผ้าคลุมร่างไว้ แล้วจับโยนลงน้ำหวังฆ่าให้ตาย นางมิสารีเอาเครื่องทรงมเหสีให้นางสามาแต่ง เพื่อปลอมตัวเป็นนางอุทธะลา แล้วนำส่งคืนไปยังท้าวพรหมทัต

 

ท้าวพรหมทัตเห็นนางอุทธะลาเปลี่ยนไปก็ไม่เชื่อ สืบรู้ความจริง จึงให้เพชฌฆาตนำนางสามาไปฆ่า เอาเนื้อมาเป็นแหนม ส่งไปให้เศรษฐีและนางมิสารีกิน เศรษฐีและมิสารีเห็นแหนม ก็ชื่นชมว่านางสามากตัญญูรู้จักบุญคุณ ส่งอาหารมาให้กิน ก็กินอย่างเอร็ดอร่อย ปรากฎว่ากินไม่ทันอิ่ม ไปเห็นนิ้วมือคนอยู่ในแหนม และเห็นแหวนสวมก้อย ก็รู้ว่าแหนมนั้นเป็นเนื้อนางสามาลูกสาว ก็ร้องไห้คร่ำครวญกลายเป็นบ้าเสียสติ

 

กล่าวถึงนางอุทธะลา เมื่อถูกจับโยนลงน้ำ ก็ไหลมาติดที่สวนอุทยาน ซึ่งมีสองตายายอาศัยอยู่ สองตายายก็ช่วยเอายาให้กิน จนนางฟื้นคืนมาได้ และขออยู่รับใช้สองตายายที่นั้น

 

วันหนึ่ง ในเมืองพระญาพรหมทัตมีการจัดงาน นางสนมก็มาสั่งมาลัยกับสองตายาย นางอุทธะลา ก็ร้อยมาลัยไปส่ง  พระญาพรหมทัตพิจารณาดูพวงมาลัย ก็มีความสงสัยว่าทำไมฝีมือเหมือนนางอุทธะลามเหสี  จึงรีบไปสวนอุทยานดอกไม้ของสองตายาย ได้พบนางอุทธะลาก็ดีใจมาก พานางมาเป็นมเหสีดังเดิม

 

จบเรื่องย่อ

 

 

อ้างอิง

 

https://www.youtube.com/watch?v=ejyT9_ZohWE&t=756s