ค่าวฮ่ำชีวิตต้องสู้
ประพันธ์โดย พ่อน้อยเป็ง เพ็ญจันทร์
(๒๕๕๔)
เกิดเมืองไทย บ่ต๋ายกั้นข้าว อยู่สันคะยอม
กราบไหว้พระเจ้า วันศีลวันธรรม อยู่จนต๋ายเถ้า อายุยืนยาว ถึงร้อย / ฮักษาตั๋วดี
กิ๋นกั๋นหน้อยๆ เอาเท่าปลายก้อย
ประมาณ / กิ๋นเกินล้ำ มันจะเผาผลาญ
กลั๋วหยังปู่พราน ต๋ายต๊องแตกไส้ /
เพราะว่าตัณหา ปาราบ้าใบ้ ต๋ายละเมียงาม ทิ้งไว้ /
อมิตะต๋า สวยงามแต้ไท้ เลยเป๋นแม่หม้าย ผัวตาย
/ พรานกิ๋นจ๋นกั้ด ต้องต๊องแกต๋าย ศรัทธาหญิงชาย อย่าเอาอย่างอั้น /
เฮาเกิดเป๋นคน บ่ถ้ากลั๋วกั้น ของกิ๋นมันๆ
นั้นและ / ถ้าเฮาขยัน
ขอนำชี้แนะ ตั้งใจ๋ต่อสู้ ทำงาน /
ต้องฉลาดรู้ ใช้ประสานก๋าร เมื่อเฮามีงาน
อ่านหื้อถูกต้อง / งานเดินเงินดี บ่มีขัดข้อง เงินทองไหลมา เหมือนน้ำ / ปัญญาดี
บุญมีช่วยก้ำ บ่ถ้ากั๋วกั้น อันใด / เตียมตั๋วหื้อพร้อม ผิดแล้วแก้ไข
หื้อถึงหลักชัย คงจะทำได้ /
มนุษยเดินดิน
อยู่เหนือหรือใต้ หื้อมีน้ำใจ๋
เป๋นมิตร / ประชาสัมพันธ์ ช่วยทำช่วยคิด
สิ่งอันถูกต้อง ศีลธรรม / ทำบุญร่วมชาติ
ใส่บาตรร่วมขัน มีวินัยธรรม ถือเอาศีลห้า / พระวินัยธรรม คุณปู่คุณป้า
ครูบาอาจารย์ ร่วมวัด /
พูดจ๋าปราศรัย
กล่าวอู้ถามตั๊ก วินัยเกิดได้
ต๋ามมา /
ตั้งสติพร้อม เมื่อมีปัญหา
ใช้ปัญญา ศรัทธาร่วมบ้าน /
อดีตผ่านไป ไม่ควรมาอ้าง อนาคตใคร
ไม่รู้ /เอาปัจจุบัน เป็นหลักกระทู้ เฮาจะอู้อันใด
/ ผิดนิดน้อย หาทางแก้ไข
อย่าหนีจากไฟ ไปเป่าหิ่งห้อย /
คิดดูดีดี ให้ได้แถวถ้อย ต๋ามแนวรอย เด่นชัด /
ความพร้อมของคน ไผ๋บ่บังคับ ขอใจ๋เตี่ยงมั่น ดีเอง /
กัลยาณมิตร พระพิรุเถร ท่านได้บำเพ็ญ
สิ่งอันถูกต้อง / ข่วงแก้วตังสาม จะไม่ขัดข้องคนมีปัญญา ธรรมะ /
วัดวาอาราม ที่อยู่สังฆะ ลูกศิษย์พระเจ้า หลายองค์ /
ตุ๊หลวงเป๋นเก๊า ต๋ำแหน่งหนึ่งต๋น เณรใหญ่ขะยม
แม่ชีเณรหน้อย / ต๋นรักษาศีล
น้ำธรรมยอดสร้อย บ่ผิดแนวฮอย
ของพระ /
น้ำใสงามๆ ถือน้ำธรรมะ บ่ขุ่นข้นหมองดำ /
ดื่มน้ำธรรมะ ไว้เป๋นประจ๋ำ ดีกว่าทองคำ
บ่มีโจรปล้น /รสน้ำพระธรรม หวานดีบ่ส้ม
บ่ขมเหมือนดี ญ้อเพี้ย / หนาคือไม้ซาง
บางคือไม้เฮี้ย สานฝาเกิ้ง
กั๋นลม /
ขอศีลจากพระ ไว้รักษาต๋น ขอเกิดเป๋นคน
ชาตินี้ชาติหน้า / ธรรมคือคำสอน
เหมือนแสงส่องจ้า คุณตาคุณยาย
สอนไว้/คนเกิดเป๋นคน ไม้เกิดเป๋นไม้ เจ็บเป๋นป่วยได้ ทุกคน /
เมื่อเกิดมาแล้ว ต้องรักษาต๋น จะรวยหรือจน
อยู่ร่วมกั๋นได้ / ปลูกมิตรไมตรี
ยามเจ็บป่วยไข้ เฮาเป๋นไทยพี่น้อง /
จะหีบน้ำแก๋ง ยังถามหาจ๊อน ถามหาส้อม ตั๋วนำ /ประซูมความคิด เป๋นมิตรร่วมกั๋น เมื่อคืนเมื่อวัน หื้องดดื่มเหล้า กิ๋นแล้วมันเมา ปายลิ้น / บ่เหมือนเฮากิ๋น น้ำเผิ้งน้ำมิ้น ดื่มเหล้าใจ๋ฮิ้น ผิดธรรม
/กิ๋นเหล้าเข้าวัด กลั๋วบาปกลั๋วกรรม มันผิดกองธรรม เกิดเป๋นขี้เมี้ยง /ทำมาค้าขาย ขาดทุนหมดเกลี้ยง เพราะความเมาเท่านั้น /
เด็กเรียนหนังสือ
ต้องการเลื่อนจั้น
จิตใจ๋มุ่งมั่น ปัญญา /
คนเฒ่าเข้าวัด รักศาสนา นั่งภาวนา
ต่อหน้าแท่นแก้ว / อย่าทำต๋ามน
เหมือนต๋าบ่างแบ้ว อาลัยของตน
เจ่นล้ำ /
สมาธิเสีย อ่อนเพียชอกช้ำ จิตใจ๋บ่ตั้ง
แน่นอน / ธรรมะวินัย
เป๋นคำสั่งสอนอย่าได้ไหวคอน
บันไหลายขั้น / ต้องตั้งสติ
ทำใจ๋มุ่งมั่น จะบรรลุธรรม
แก่นแท้ / พระศาสนา
บ่มีข้อแม้ นับถือกั๋นได้
ทุกคน /
กฎเกณฑ์มนุษย์ต้องมีเหตุผล
จะรวยหรือจน ทุกคนทำได้ /
จะเขียนไปหลาย
กลั๋วท่านหมั่นไส้ ผมขออภัย
ก่อนครับ / ศรัทธาหญิงชาย
มีหลายมากนัก
ผมขอโทษด้วยไมตรี / แต่งเล่นเท่านั้น กำได้เสียดสี
ผมขอโทษที กลั๋วกั๋มม์มาข้อน ขอจบค่าวกลอนก่อนแหล่นายเฮย
แต่งโดย
ป.ปลาตากลม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น